مقالات ISI مدیریت با ترجمه

مدیریت ترکیب پروژه ها: یک روش یکپارچه برای برنامه ریزی منبع و برنامه ریزی برای حداقل کردن هزینه های وابسته به برنامه ریزی

[toggle title=”عنوان انگلیسی”]

 Project portfolio management: An integrated method for resource planning and scheduling to minimize planning/scheduling-dependent expenses

[/toggle]

[toggle title=”فهرست مطالب”]

 خلاصه

1- مقدمه
2- بازنگری: مدل های رایج برای برنامه ریزی و طرح ریزی کردن مسائل بهینه شده
3- عبارت مربوط به مساله بهینه سازی
4- راه حل مساله منبع برنامه ریزی
5- روش یکپارچه: راه حل یکپارچه مربوط به مساله برنامه ریزی متخصص فردی
6- مشخص کردن دو روش دیگر برای برنامه ریزی کردن منبعی
7- بحث

[/toggle]

[toggle title=”ترجمه چکیده”]

 این به خوبی شناخته شده است که پیشرفت مربوط به پروژه های R و D به مقدار بسیار زیادی استناد به توانایی متخصصانی می کند که به صورت کلی کمیاب و پر هزینه هستند. ساختار ماتریکس کارکنانی را برای پروژه تیمی به صورت متناوبی در نظر گرفته است که مشخص شده است که برای منابع انسانی کمیاب موثرتر می باشد اما برای متخصصان فردی غیر عملی می باشد. هدف ما گسترش دادن ارزیابی یک دیدگاه متناوبی برای برنامه ریزی منبعی است که ممکن است برای مدیریت کردن دارایی و اسناد پروژه مفید باشد. روشی را که ما پیشنهاد کردیم به صورت یک گستره ای از مدل بهینه شده و توسعه یافته برای کار- مغازه با چندین ماشین و فرصت تحمیل کردن کالاها می باشد. روش ما به صورت پیشرفته نقاط آزاد شونده و اجاره دهنده متخصصان فردی را تعیین می کند که در معرض حداکثر بهره وری اقتصادی را نسبت به فرصت تحمیلی را دارند. به منظور این هدف، ما از یک شبیه سازی براساس قانون حرص و طمع توزیع امکانات برتر و به علاوه مطالعه الگوریتم نزول تناسب چرخه ای استفاده کردیم. نشانه گذاری برای قابل در دسترس ساختن افراد تیم های پروژه و روش های تکراری نشان داد که برنامه ریزی و طرح ریزی کامل یک ابزار بسیار مهم برای فرایند تصمیم گیری در مدیریت کردن دارایی و اسناد پروژه می باشد.

[/toggle]

[toggle title=”ترجمه مقدمه”]

 مدیریت کردن پروژه (PM) اشاره به ایجاد کردن گروهی از متخصصان فردی از بخش های مختلف یک سازمان دارد که همراه با هم برای یک دوره محدود از زمان برای یک پروژه خاص مشارکت می کنند. در ابتدا یک پروژه گروهی را تکمیل می سازد که برهم زننده است و اعضای آن ها در پروژه های جدیدی شرکت می کنند. PM یک فرایند تصمیم گیری پیچیده است که شامل فشارهای زمانی و هزینه می باشد. روش سنتی برای PM برای پروژه های مشارکتی به عنوان آغاز کننده مستقل بودن هر یک در نظر گرفته شده است. در حالی که روابط بین پروژه ها درون محیط پروژه چندگانه به عنوان یک موضوع اصلی برای شریک ها شناخته می شود. بنابراین مطالعه در این حوزه اخیرا به سمت مدیریت کردن دارایی شرکت (PPM) حرکت کرده است. به منظور نگهداشت پذیری در حالی که از سرمایه گذاری های زائد جلوگیری می شود، یک انضباط قوی از PPM مورد نیاز می باشد. این نیازمند توجه مستمر ایجاد کردن تعادل بین منابع مشارکتی در مقابل خطرات اجرایی پروژه می باشد. در موقعیت پروژه های چندگانه، گستره وسیعی از منابع پروژه ها و با دیگر پروژه ها به مشارکت گذاشته می شوند و بنابراین موضوع اصلی یافتن یک روش برای مدیریت کردن منابع بر طبق مسیر استراتژیک کلی می باشد. رقابت در بین پروژه ها برای واگذار کردن متخصصان فردی منجر به عدم توافق ها می شود و فعالیت های اعمال نفوذ داخلی را تقویت می سازد. علاوه بر، تلاش ها برای بهینه ساختن منابع تخصیص داده شده توسط فعالیت های دیگر پروژه با ابهام رو به می شوند. سازمان دهی کردن ماتریکس پروژه R&D ناشی از فعالیت های تیم های چند عملکردی می باشد که منجر به فعال شدن و شارژ شدن پروژه با اهداف خاص می شوند. این شکلی از منبع برنامه ریزی توانا و انعطاف پذیر است که دسترسی به منابع کمیاب و نیاز برای دانش خاص را محاسبه می کند. هر پروژه به صورت کامل نسبت به فهمیدن اهداف محول شده از طریق استفاده بهینه از منابع تخصیص داده شده به خصوص نیروی کار ماهر آماده به کار می شود. یک روش برای انجام دادن این، انتقال دادن افراد از بخش عملکردی اصلی به پروژه ها برای یک دوره زمانی تعریف شده به منظور استفاده کردن از تجربه های آن ها می باشد. مسائل PM اساسا شامل برنامه ریزی منابع و تصمیم ها است. زمانی که تصمیم های مربوط به برنامه ریزی منابع صورت می گیرد، آن به مقدار زیادی برای شناسایی کردن و ارزیابی کردن متغیرهای استراتژیک برحسب وضعیت آینده پروژه های مشارکتی با توجه به ساختارهای موجود براساس منابع مهم می گردد. پیشرفت تشدیدی کننده فناوری موقعیت مربوط به متخصصان فردی را محکم کرده است که این منابع کمیاب و پرهزینه هستند. چندین پروژه برای منابع محدود مورد مخالفت قرار می گیرند مانند متخصصان فردی از برنامه ریزی مربوط به منابع کاری شکایت می کنند و مشارکت های روزانه خود را افزایش می دهند. یک موضوع مهم دیگر ظاهر شدن زیاد روژه های مدیریتی R&D می باشد که نامطمئن، گیج کننده و پیچیده می باشد. در عمل مدیران به صورت مکرر برنامه ها و طرح هایی را براساس مقادیر مورد انتظار فاصله های فعالیتی ایجاد می کنند. به هر حال بیشتر مسائل مربوط به برنامه ریزی در دنیای واقعی در معرض تغییر هستند و منابع به صورت غیر قابل انتظاری غیر قابل دسترس می شوند. اگر این آشفتگی ها مشخص باشند، سپس راه حل های بهینه برای مسائل اصلی ممکن است در عمل دچار کمبود گردند برای مثال احتمال تکمیل کردن این پروژه ها درون یک تاریخ معین ممکن است غیر قابل قبول باشد. برنامه ریزی و طرح ریزی منابع که به صورت کلی در مقاله مجزا در نظر گرفته شده است، به صورت مشابه، مثال های جدید در برنامه ریزی کردن و کنترل کردن پروژه ناشی از افزایش پیچیدگی در پرژه ها می باشد. به صورت خاصی R&D درون پروژه های چندگانه مشارکتی نیاز به یک منبع پیوسته برنامه ریزی و طرح ریزی براساس روش بهینه شده دارند که کل برنامه ریزی وابسته به هزینه های مربوط به تغییرات ساختاری را بهینه سازی می کند. اهداف مقاله موجود تعیین کردن یک روش بهینه سازی به وسیله در نظر گرفتن فاکتورهای زیر می باشد 1- طبیعت خاص چندین متخصص حرفه ای و فردی به عنوان منابع محدود 2- هزینه های انحرافی برای استخدام کردن هر متخصص فردی 3- فاصله زمانی تصادفی برای فعالیت اجرایی پروژه توسط متخصصان فردی و دیگر منابع انسانی 4- ساختارهای کلی مربوط به فعالیت های پروژه 5- انحراف دادن پروژه تا موعد مقرر و تعیین کردن شانس ایجاد کردن و استقرار پروژه برحسب زمان و 6- منحرف کردن عملکردهای تاخیری در زمانی که با شکست رو به رو می شویم و در موعد مقرر کار به پایان نمی رسد. در بخش دوم ما یک تاریخچه از برنامه ریزی و طرح ریزی مدل های منابع متغیررا در مفهوم مسائل بهینه شده PM و مسائل شغل- مغازه (JSP) را مطرح می کنیم. عبارت مسائل بهینه سازی ما در بخش 3 نشان داده شده است. در بخش 4 یک ارجحیت در مورد پذیرش قانون وجود دارد که برنامه منابه گوناگون برای حداقل سازی هزینه ها با توجه به طرح مستقل صورت می گیرد. راه جل یکپارچه ای از مساله مربوط به برنامه ریزی و طرح ریزی متخصصان حرفه ای از طریق یک روند چرخه ای به نام روش یکپارچه فراهم می گردد که در بخش 5 نشان داده شده است. آنالیزهای مربوط به اجرا شدن حقیقی پروژه با برنامه ریزی و طرح ریزی منابع متناوب با جزئیات و آنالیزها در بخش 6 آمده است. براساس این آنالیزها در بخش 7 ما در مورد پیچیدگی های اجرایی روش یکپارچه بر روی اهداف کوتاه و بلند مدت بحث می کنیم.

[/toggle]

[toggle title=”مقدمه انگلیسی”]

 Project Management (PM) refers to the creation of a group of individual specialists from different parts of an organization who are brought together for a limited period of time to contribute towards a specific project. Once a project is complete the group is disbanded and its members are assigned to new projects. PM is a complex decision making process involving the unrelenting pressures of time and cost. The traditional approach to PM is to consider corporate projects as being independent of each other. Yet, the relations between projects within the multiple-project environment have been recognized as a major issue for corporations ( Payne, 1995 and Ghomi and Ashjari, 2002). Therefore, research in this field has recently shifted towards Project Portfolio Management (PPM). In order to maintain agility while avoiding wasteful investments, a strong discipline of PPM is needed. This requires continuous attention and balancing corporate resources against projects’ operational risks. In a multiple-project situation the vast majority of projects share resources with other projects and thus the major issue is to find a way of handling resource scarcity according to the overall strategic direction of the corporation ( Cusumano and Nobeoka, 1988). The competition among projects for the allocation of individual experts leads to disagreements ( Platje et al., 1994, Payne, 1995 and Laslo and Goldberg, 2008) and an intensification of internal lobbying activities ( Chi and Nystrom, 1998 and Bernasco et al., 1999). Furthermore, attempts to optimize resource allocations are confounded by differences in project activities, due-dates, and the nature of penalties for projects that fail to meet their objectives ( Lock, 2000 and Meredith and Mantel, 2000). The matrix organization of R&D projects results from setting up multi-functional teams who are in charge of leading projects with particular objectives. This form enables flexible resource planning that takes into account the availability of scarce resources and the need for special knowledge ( Hendriks et al., 1998). Each project is wholly geared towards realizing its delegated objectives through optimal use of allocated resources, especially a skilled workforce ( Kerzner, 2000 and Bourgeon, 2007). One way to do this is to transfer individuals from their original functional department to the projects for a defined period of time in order to take advantage of their expertise ( Katz and Allen, 1985). PM problems typically consist of resource planning and scheduling decisions. When resource planning decisions are taken, it is extremely important to identify and evaluate the corporate strategic variables in terms of the future posture of the corporate projects with regard to constraints on existing resources ( Laslo and Goldberg, 2001). Accelerated technological development strengthens the position of the individual experts who are scarce, expensive and “pampered” resources. Multiple projects contending for limited resources such as individual experts complicates the task of resource planning and scheduling that arises in the daily management of corporations ( Vals et al., 2009). An additional important issue that looms high in the management of R&D projects is that of uncertainty, ambiguity, and complexity ( Pich et al., 2002). In practice, managers frequently create programs and schedules based on the expected values of activity durations. However, many real-world planning and scheduling problems are subject to change, to resources becoming unexpectedly unavailable or tasks taking longer than expected. If these disturbances are significant, then optimal solutions to the original problem may turn out to be deficient in practice, i.e., the probability of completing those projects within a prescribed due-date might be unacceptably low ( Williams, 1999, Bregman, 2009 and Wu et al., 2009). Resource planning and scheduling have generally been considered separately in the literature, but the benefits resulting from their integration merit an extensive work in this direction (Tormos et al., 2002). Similarly, new paradigms in project planning and control due to the increased complexity of projects, especially relative to uncertainty, are needed. In particular, R&D multi-project corporations need an integrative resource planning and scheduling optimization method that optimizes (minimizes) the total planning/scheduling-dependent expenses subject to its chance-constrained contractual delivery commitments. The present paper aims at determining such an optimization method by taking into consideration the following factors: (1) the idiosyncrasy of several individual experts as scarce resources; (2) the diverse costs of employing each of the individual experts and the diverse lead-times of their recruitment; (3) the random durations of the project activities executed by the individual experts and other human resources; (4) the typical precedence constraints of project activities (a Partial Ordered Set (POSET) of activities); (5) the diverse project due-dates and determined chance constraints to accomplish the projects on time; and (6) the diverse delay penalty functions in case of failure to meet the contractual due-dates. In Section 2 we give an overview of alternative resource planning and scheduling models in the context of PM optimization problems and Job-Shop Problems (JSPs). The statement of our optimization problem is presented in Section 3. In Section 4 we present a greedy priority dispatching rule that delivers resource scheduling for minimizing definite planning/scheduling-dependent expenses. The integrated solution of the individual experts’ planning and scheduling problem via a cyclic coordinate descent search-algorithm, namely “the integrated method”, is presented in Section 5. An analysis of virtual implementations on a realistic project portfolio with alternative resource planning and scheduling (the integrated method vs. one of the staffing project team models) is detailed and analyzed in Section 6. On the basis of this analysis, in Section 7 we discuss the implications of implementing the integrated method on both short-term and long-term objectives.

[/toggle]

[toggle title=”منبع”]

 Journal : International Journal of Project Management, Volume 28, Issue 6, August 2010, Pages 609–618
Publisher : Science Direct (Elsevier)

[/toggle]

231

 فایل مقاله : 10 صفحه PDF

فایل ترجمه : 21 صفحه WORD

سال انتشار : 2010

جهت خرید فایل مقاله و ترجمه فارسی آن بر روی دکمه زیر کلیک نمایید:

دیدگاهتان را بنویسید