استفاده از مناطق شاخص زير- كلمات چاپي فارسي براي كاهش فضاي جستجو در بازشناسي آنها

در روش هاي رايج براي کاهش اندازه ديکشنري، معمولا مجموعه کلمات بر اساس ويژگي هاي شکل کلي شان خوشه بندي مي شوند. سپس، هر کلمه ورودي به اين خوشه ها طبقه بندي مي شود. با توجه به تاثير مستقيم اين مرحله در نتيجه نهايي سيستم بازشناسي، کاهش ديکشنري بايد با دقت بالايي انجام شود. به اين منظور در اين مقاله روشي را براي تاييد ارائه مي کنيم که ميزان اطمينان به خوشه انتخابي را تعيين مي کند. ميزان اطمينان به خوشه انتخابي بر اساس ويژگي هاي محلي شکل تعيين مي شود. بردارهاي ويژگي محلي از شکل زير- کلمه ورودي استخراج شده و با مناطق شاخص متناظر با خوشه انتخابي مقايسه مي شود. مناطق شاخص يک خوشه، مناطقي از شکل هستند که زير- کلمات آن خوشه را از ساير خوشه ها متمايز مي کنند و در انتها روش تاييد پيشنهادي به همراه مجموعه اي از قوانين براي کاهش اندازه ديکشنري به کار مي رود. آزمايش هاي انجام شده بر مجموعه شکل هاي زير- کلمات فارسي نشان مي دهد با روش پيشنهادي اين مقاله مي توان با حفظ دقت، فضاي جستجو را تا حد قابل توجهي کاهش داد.

[gview file=”http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/7001313930101.pdf” save=”1″]